Τι είναι η Νευρογενής Βουλιμία;
Η Νευρογενής Βουλιμία είναι διατροφική διαταραχή κατά την οποία συμβαίνουν συχνά επεισόδια (κρίσεις) υπερφαγίας (τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα) με τρόφιμα τα οποία θεωρούνται «παχυντικά» και κατά συνέπεια «απαγορευμένα» από το άτομο το οποίο προσπαθεί απεγνωσμένα να ελέγξει το βάρος του. Συνήθως κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας κρίσης καταναλώνονται μεγάλες ποσότητες απλών υδατανθράκων, σνακ, γλυκών (π.χ., ψωμί, μπισκότα, σοκολάτες, ολόκληρα πακέτα δημητριακών προγεύματος, πολλές φρυγανιές με βούτυρο, πατατάκια, κέικ, κούπες παγωτό), κ.α.
Το άτομο τρώει ανεξέλεγκτα πολύ γρηγορότερα από το φυσιολογικό ενώ απουσιάζει το φυσικό αίσθημα της πείνας, μέχρι να του περάσει η επιθυμία για φαγητό, να μειωθεί το άγχος και συχνά μέχρι να νιώσει ένα ανυπόφορο αίσθημα διόγκωσης της κοιλιάς.
Μετά από ένα βουλιμικό επεισόδιο το άτομο αισθάνεται ενοχές και αηδία για τον εαυτό του εξαιτίας της υπερβολικής ποσότητας τροφής που καταναλώθηκε. Έτσι ακολουθεί προσπάθεια ν’ απαλλαγεί από τις θερμίδες που απορροφήθηκαν από τον οργανισμό με το να προκαλέσει σκόπιμα εμετό ή με τη χρήση καθαρτικών, την εξουθενωτική γυμναστική και νηστεία για τις επόμενες μέρες.
Περιγραφή ατόμου με νευρογενή βουλιμία:
«Ξεκινάει με τις σκέψεις μου για την τροφή που έχω απαγορεύσει στον εαυτό μου όταν κάνω δίαιτα. Στη συνέχεια αυτό αλλάζει σε μία έντονη επιθυμία για να φάω. Αρχικά αισθάνομαι ανακούφιση όταν τρώω και αισθάνομαι όμορφα. Αλλά μετά δεν μπορώ να σταματήσω και συνεχίζω να τρώω λαίμαργα μέχρι το σημείο που έχω σκάσει. Μετά απλά αισθάνομαι τύψεις και θυμωμένη με τον εαυτό μου.» (Fairburn, 1995)
Οργανικές και ψυχολογικές επιπτώσεις
Οι συχνοί εμετοί που προκαλούνται από το άτομο κατά τη διαταραχή της βουλιμίας, προκαλούν την αναστάτωση της απαραίτητης χημικής ισορροπίας βασικών ουσιών του σώματος. Για παράδειγμα την έλλειψη ισορροπίας ηλεκτρολυτών που είναι απαραίτητοι για την ομαλή λειτουργία της καρδίας. Επίσης μπορούν να προκληθούν ανωμαλίες στα επίπεδα του καλίου τα οποία επηρεάζονται από τους συχνούς εμετούς και τη χρήση καθαρτικών και κατά συνέπεια προκαλείται αφυδάτωση και ανεπανόρθωτη ζημιά στην καρδία, στους νεφρούς και στον εγκέφαλο.
Η κόπωση, η κατάθλιψη, οι πονεμένοι μύες, η τάση για λιποθυμία, η ευαισθησία στο κρύο, και η τάση να παίρνει κανείς βάρος πιο εύκολα είναι κάποιες από τις συνέπειες που συμβαίνουν εξαιτίας των διακυμάνσεων του σακχάρου στο αίμα ως αποτέλεσμα των κρίσεων υπερφαγίας σε απλούς υδατάνθρακες (π.χ., ζάχαρη, γλυκά κ.α.).
Άλλες οργανικές συνέπειες της Νευρογενούς Βουλιμίας:
- ερεθισμός στη γαστρεντερική οδό που μπορεί να προκαλέσει ακόμα και το θάνατο
- φούσκωμα στους σιελογόνους αδένες
- διάβρωση των δοντιών
- πονεμένος λαιμός λόγω των συχνών εμετών
- σοβαρή αιμορραγία του οισοφάγου που μπορεί να προκληθεί από τους εμετούς ή από τα μέσα που χρησιμοποιούνται για να προκληθεί ο εμετός (π.χ., δάχτυλο)
- στομαχικές διαταραχές
- ακόμη μπορεί να προκληθεί χρόνιο φούσκωμα, δυσκοιλιότητα, και διάρροια η οποία συνεχίζει για πολύ καιρό μετά που το άτομο σταματά τη χρήση καθαρτικών. Τα καθαρτικά δεν εμποδίζουν την απορρόφηση θερμίδων που καταναλώνονται κατά την κρίση υπερφαγίας. Δυστυχώς αυτό δεν το γνωρίζουν τα άτομα με βουλιμία
Διαβάστε περισσότερα για τη βουλιμία εδώ.
Η υπερβολική χρήση καθαρτικών και η καθημερινή πρόκληση εμετού που συμβαίνουν στην νευρογενή βουλιμία και αποσκοπούν στην αντιμετώπιση των κρίσεων υπερφαγίας έχουν σοβαρές συνέπειες για την υγεία του ατόμου. Αυτές οι ταχτικές που στην αρχή θεωρούνταν εύκολη λύση για κάθε κρίση υπερφαγίας καταλήγουν τελικά να γίνονται ένα αληθινό πρόβλημα με αποτέλεσμα το άτομο να εγκλωβίζεται σε φυλακή από την οποία δεν μπορεί ν’ αποδράσει. Στόχος της συβουλευτικής/ψυχοθεραπείας μ’ εξειδίκευση στη νευρογενή βουλιμία είναι η απεξάρτηση από το φαύλο κύκλο της βουλιμίας και η υιοθέτηση καλύτερων μηχανισμών άμυνας, ενός υγιεινού τρόπου σκέψης και τρόπου ζωής.